Kayınım Çetin Özbaş’ın kızı Sıla’mızı 15 Ocak 2025 Tarihinde iki haftaya yakın yoğun bakımda kaldıktan sonra henüz hayatının baharında iken annesi Sultan hanımı, babası Çetin beyi, abisi Fatih,kardeşi Hamza, amcaları Hayati bey, ve Gültekin bey ve Halaları başta olmak üzere bir kez de burada yakınlarına en derin başsağlığı diliyorum…
Acımızı paylaşmak için gerek hastane sürecinde, gerekse taziye döneminde Malatya’dan, Bursa’dan ve Fransa’da gelen yakınlarımızdan ALLAH Razı olsun…
Herkes ölümün var olduğunu ve doğan herkesin bir gün öleceğini biliyor…
Bizim toplumda genelde 70-75-80 veya 85 sonrasında gelen ölümlerin normal olduğu kabul edilir…
Ben küçükken büyüklerimiz Allahım bize sıralı ölümler nasip eyle diye dua ederlerdi.
Ben bir türlü bu duanın hikmetini anlayamazdım ne zamanki Anne baba hayatta iken küçük yaşta evlatları “Her canlı ölümü tadacak” Ayeti kerimesi gereği rablerine dönmelerinin başta anne ve babaya akabinde diğer 1. derece akrabalara verdiği acı ve üzüntüyü yeğenimiz Sevgili Sıla’nın hastane dönemindeki Umut ve Izdırap arası geçen 2 haftaya yakın sürede ve vefatından sonra geçen 5. Günde bu yazıyı bile yazarken çektiğim acı ve ızdırabı anlatamam….
Rabbim hiç bir anne ve babaya evlatlarının acısını göstermesin….
Allah’a olan inancımız ve bu dünyanın ebedi olmadığını bilmemiz ölüm gerçeği karşısında teslim olmamızı sağlıyor…
Ne yazsan boş ne desem yersiz…Burada ne desem diyeyim hiçbir şey artık güzel Sılamızı geri getirmeyecek.
Sıla kuzum sen bu zalim ve acımasız dünyanın kirine bulaşmadan ebedi alem’e genç yaşında gittin.
Dünyada kalan yakınların olarak üzülsek de bizi yaratan rabbimiz bizim bu dünyada mı yoksa öbür dünyada mı kalacağımıza rabbimiz karar veriyor…
Demek ki rabbimiz seni daha çok sevmiş ki günahın, hırsızlığın ve kul hakkının yenmediği ebedi alem’e aldı…
Allah her şeyin doğrusunu bilir ama ben inanıyorum ki Sılamız ebedi Alem’e günahsız bir şekilde gitti…
Bir daha tararifsiz acı yaşayan Babası ve Annesine sabır ve metanet dilerşm.
Merhum kuzumuza da ALLAH’tan bir kez daha rahmet dilerim…
